30 kwietnia odbył się czwarty już spacer przyrodniczy. Tym razem jako cel obraliśmy rezerwat przyrody Segiet, który zlokalizowany jest na granicy Bytomia i Tarnowskich Gór. Wycieczka miała odbyć się tydzień wcześniej, ale z powodu kiepskich prognoz pogodowych została przełożona. Do tego wypadła w majówkę. Obawiałem się więc trochę, że uczestnicy nie dopiszą. Gdy dojechałem na miejsce praktycznie nikogo nie było, ale nagle zaczęły zjeżdżać się samochody, dochodziły kolejne grupki osób i tak oto zebrało się nas około 70 osób! (według oficjalnej listy 69). Liczba rekordowa, ale przyznaję, że poczułem delikatny stres i niepokój, czy uda mi się tak poprowadzić wycieczkę, żeby można było ją uznać za udaną mimo tak dużego tłumu. Ostatecznie udało się, a liczba miłych słów, komentarzy i opinii jest naprawdę budująca!

Ale wracając do rezerwatu… utworzono go w celu ochrony kilku typów wiekowych buczyn. Oprócz znanej już z poprzednich spacerów ubogiej gatunkowo kwaśnej buczyny niżowej mogliśmy się tutaj zapoznać z piękną ciepłolubną buczyną storczykową. Co prawda na storczyki miały rozkwitnąć dopiero za jakiś czas, ale i walory estetyczne okazały się fantastyczne. Buczyna wykształciła się na pokrytym licznymi zapadliskami (efekt górnictwa srebra i ołowiu) terenie. Szczególne wrażenie robiły potężne buki, zarówno te żywe, jak i martwe leżące w postaci kłód pokrytych mchami i grzybami. Fantastycznym widokowo miejscem jest wschodnia część rezerwatu. Można tam podejść do urwiska nieczynnego kamieniołomu Blachówka. Widoki są wspaniałe! Dzięki wsparciu osób dobrze znających ten teren udało nam się również trafić w rejon, gdzie znajdują się malownicze oczka wodne.